Symptomen

Omdat er te weinig bloed naar de longen gaat, komt er te weinig zuurstof in het bloed. De eerste symptomen van pulmonale hypertensie zijn kortademigheid, vermoeidheid en duizeligheid. Eerst bij inspanning, daarna ook in rust. Andere symptomen kunnen zijn: gezwollen enkels, hartkloppingen en pijn op de borst. Vaak denkt men eerst aan veelvoorkomende ziekten, zoals astma of hyperventilatie. Daarom wordt pulmonale hypertensie vaak pas in een later stadium ontdekt. Alleen via een gericht onderzoek kan je constateren dat je met pulmonale hypertensie te maken hebt. De symptomen nemen toe met de tijd. Dit zorgt ervoor dat er een enorme impact is op de levenskwaliteit.

Omdat PH een ‘onzichtbare’ ziekte is, heerst er vaak veel onbegrip van buitenstaanders. Pulmonale hypertensie is daarom ook psychologisch een moeilijk te dragen aandoening. Verschillende patiënten getuigen over isolatie en depressieve gevoelens.

NYHA-klasse

Naargelang de ernst van de symptomen onderscheiden we vier stadia van pulmonale hypertensie. Deze classificatie is ontwikkeld door de WHO (World Health Organization). Het is een internationale objectieve maatstaf om per klasse een behandelplan op te stellen.

Klasse I

Geen beperking van de fysieke activiteit

Klasse II

Lichte beperking van de fysieke activiteit: bij gewone dagelijkse inspanningen ondervindt men geen hinder, maar zwaardere inspanningen (zoals de trap nemen) leiden tot kortademigheid en vermoeidheid

Klasse III

Belangrijke beperking van de fysieke activiteit, zelfs bij lichtere inspanningen (zoals stappen op vlakke grond)

Klasse IV

Uitgesproken beperking van de fysieke activiteit, zelfs bij lichte inspanningen (zoals aankleden of spreken). Uiteindelijk kan het onmogelijk worden om deze taken zelfstandig uit te voeren.